Alles over de betekenis van WZD

De Wet zorg en dwang (Wzd) is een Nederlandse wet die regels bevat voor onvrijwillige zorg en opname van mensen met een verstandelijke beperking of psychogeriatrische aandoening. Het doel van de wet is om de rechten van deze kwetsbare groep te waarborgen en hen te beschermen tegen onnodige of oneigenlijke vrijheidsbeperking.

De Wzd is bedoeld voor mensen met een verstandelijke beperking of psychogeriatrische aandoening die zorg nodig hebben, maar zich verzetten tegen deze zorg. Het kan gaan om bijvoorbeeld mensen met dementie of een verstandelijke beperking die niet goed voor zichzelf kunnen zorgen.

De belangrijkste uitgangspunten van de Wzd zijn het respecteren van de autonomie en de wil van de cliënt, het bieden van passende zorg die zo min mogelijk ingrijpend is, het betrekken van de cliënt bij beslissingen over zijn zorg en het voorkomen van onnodige vrijheidsbeperking.

Cliënten die onder de Wzd vallen hebben onder andere het recht op een zorgplan dat in samenspraak met hen is opgesteld, het recht op een onafhankelijke cliëntvertrouwenspersoon, het recht op een second opinion en het recht om bezwaar te maken tegen voorgestelde zorgmaatregelen.

De naleving van de Wzd wordt gecontroleerd door de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ). Zij houden toezicht op de uitvoering van de wet en kunnen ingrijpen als zij constateren dat de rechten van cliënten niet worden nageleefd of als er sprake is van onrechtmatige vrijheidsbeperking.